Site pictogram Mackrad.nl

Bibliotheekwebsites en catalogussysteem

Rechtenvrije foto van Sanwal Deen via Unsplash.com van een bibliotheek kaartenbak behorende bij het artikel over bibliotheekwebsites en catalogussysteem.

Twee dingen lijken nog steeds niet van nature samen te gaan: ‘Bibliotheekwebsites en catalogussysteem / ledenadministratie (ILS)’ en privacy.

Men neme een (openbare) bibliotheek. Die begon ooit met een verzameling boeken, want dat was hét medium waar kennis en informatie mee gedeeld kon worden. Later kwamen daar ook films, muziek en games bij. Dat alles begon men uit te lenen. Dat moest natuurlijk geregistreerd worden. Door de digitalisering gingen de bibliotheken van kaartenbak naar bibliotheekwebsites en catalogussysteem / ledenadministratie (ILS – Integrated Library System). Hoe goed gaan die systemen om met de privacy van de gebruikers?

Naar aanleiding van het artikel met 21 privacy-tips voor bibliotheken dat Frank Huysmans en ik samen hebben geschreven voor vakblad IP (Informatieprofessional) (zie onderaan deze pagina) ga ik hier, in drie blogartikelen, wat dieper in op dit belangrijke onderwerp. Hoe privacy-vriendelijk zijn bibliotheekwebsites en is een catalogussysteem?

Allemaal tips!

Tips voor bibliotheken en tips voor bibliotheekleden en gebruikers/bezoekers van bibliotheekwebsites en de catalogus van een bibliotheek.

Tips voor bibliotheken

Maar onze diensten en services zijn juist om de mens te dienen..

Ja, maar blijkbaar bij heel veel bibliotheken ook zo lek als een mandje. Enkele voorbeelden:

Als een stalker het adres van zijn/haar ex wil achterhalen hoeft hij/zij alleen maar even een bibliotheekmedewerker af te leiden om alle benodigde NAW-gegevens op de computer van een medewerker (al dan niet in de backoffice) op te zoeken. Misschien dat er zelfs een medewerker het wachtwoord van de servicedesk-computer en de medewerker-inlog van het catalogussysteem op een ‘geeltje’ op de computer-monitor heeft geplakt. Mocht er een datalek plaatsvinden dan hoeft een stalker alleen maar te googlen.

Wat als een puber stoeiende met zijn/haar geaardheid opgroeit in een zwaar conservatief (al dan niet streng religieus) gezin, en een gezinslid/bekende kan zonder moeite de leenhistorie en/of zoekgeschiedenis inzien? Dit had voorkomen kunnen worden door het gewoonweg niet op te slaan. Bibliotheken maken trouwens bar weinig gebruik van de leenhistorie en wat als iemand een boek, film, of game nog een keer leent?

Ben je wel of niet wat je leest? Aan de hand van je ‘likes’ kunnen reclame- en marketingbureaus (en Facebook) behoorlijk goed inschatten wat je geslacht, seksuele geaardheid, religie, passies, etc. zijn. Wat zegt jouw leenhistorie bij een bibliotheek over jou? Als die data wordt gedeeld met de veiligheidsdiensten en jij hebt ooit een werkstuk/scriptie over aanslagen geschreven; bestaat dan de kans dat jij op de ‘No Fly List’ terecht komt?
Wat als al die data openbaar op het internet terecht komt en, bij het googlen van jouw naam, jouw mogelijk toekomstige werkgever erachter komt dat je alleen maar boeken over jouw vermeende “dubieuze hobby’s” leest?

Steekproefje HTTPS

Als iemand aan het wifi-spoofen is, en de slachtoffers bezoeken en gebruiken de website en catalogussysteem van de OBA (Openbare Bibliotheek Amsterdam), de bibliotheek van Den Helder, of de bibliotheek van Haarlem; dan zijn alle zoekopdrachten in realtime mee te kijken. Deze websites hebben ten tijde van schrijven geen, of slecht ingestelde SSL certificaten. Hoe zit dat met jouw bibliotheek?

Het ultieme datalek

De database van een bibliotheek is een goudmijn! Denk aan NAW-gegevens, betalingsgegevens, overige contactgegevens en leenhistorie. Alles wat je nodig hebt om behoorlijk complete profielen van inwoners van een regio op te kunnen maken.

Waarom alleen een regio en niet heel Nederland? De Koninklijke Bibliotheek heeft niet alleen de NAW-, contact- en betalingsgegevens van ongeveer 3,8 miljoen Nederlanders in een database staan, maar waarschijnlijk ook de leenhistorie van al die mensen.

Privacy-tips voor gebruikers van bibliotheekwebsites en catalogussyteem

De bibliotheek is een betrouwbare partij, maar dat zegt nog niet dat hun websites en catalogussystemen veilig zijn.

Op het moment van schrijven is het niet bekend of de verschillende APP’s van bibliotheken wel veilig en netjes omgaan met persoonlijke data.

Als bovenstaande geen opties zijn


Artikel IP magazine 2017 | 03

In IP magazine 2017/03, het vakblad voor informatiespecialisten, verscheen een artikel van Frank Huysmans en Marcus Bergsma met 21 praktische tips. Tips waarmee bibliotheken hun gebruikers van publieks-pc’s, website, catalogussysteem en publieke WiFi meer privacy en data-veiligheid kunnen bieden.

Deze tips zijn kunnen ook handig zijn in geval van andere systemen.

Als wij samen naar de bibliotheek zouden gaan en er zou bij de ingang een man staan met een camera, die permanent zou meelopen. Welk boek je inkijkt, waar je naar zoekt… Nou, die sla je onmiddelijk in elkaar. Althans vrij snel. Nu zit de bibliotheek op internet en gebeurt hetzelfde. En niemand maakt zich er zorgen over. Vind ik raar.

Aleid Wolfsen, voorzitter van de Autoriteit Persoonsgegevens (Nu.nl oktober 2016)

Publieks-pc’s, websites en gratis wifi en privacy

In drie blog-artikelen zal ik dieper ingaan op de volgende onderwerpen: “Gratis WiFi en privacy“, “Publiekscomputers en privacy” en “bibliotheekwebsites en catalogussysteem en privacy”. Je leest nu deel 3 van de 3.

Mobiele versie afsluiten